ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

19 Οκτωβρίου 2011, κεντρική πλατεία Κοζάνης, ώρα 11:00

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι, νέοι νέες πολίτες του νομού Κοζάνης

Χθες, σήμερα, αύριο απεργεί όλη η χώρα, απεργεί απέναντι στις πολιτικές.

Που εξοντώνουν τους εργαζόμενους

διαλύουν την κοινωνία

που βυθίζουν τη χώρα στην ύφεση τη φτώχια την ανεργία.

Μέτρα μόνο σε βάρος μας και ένα βάρβαρο νομοσχέδιο, που η βασική του αρχή είναι η κατάργηση κάθε πλέγματος προστασίας της εργασίας στη χώρα μας.

Γυρίζουν το θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας 100 χρόνια πίσω.

Διαλύουν εν τέλει την κοινωνία τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους επαγγελματοβιοτέχνες.

Ίδια αποτυχημένη βάρβαρη πολιτική σε βάρος μόνο των εργαζομένων, των συνταξιούχων, καμία μέριμνα για τους ανέργους, τους μικρομεσαίους, σοκαριστικές εικόνες με τα κλειστά μαγαζιά.

Μια Κυβέρνηση σκληρή και ανάλγητη, που έχει κόψει τον ομφάλιο λώρο με την κοινωνία.

Κάθε μήνα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή νέα επώδυνα, δυσβάσταχτα - βάρβαρα μέτρα σε βάρος μας, γιατί λέει θέλουν να σώσουν τη χώρα.

Η τακτική τους, η πολιτική της Κυβέρνησης, όμως δείχνει ότι θέλουν να μας εξοντώσουν, γιατί με το νομοσχέδιο αυτό κάνουν.

Μας παίρνουν τη ζωή μας, αφαιρούν τον προγραμματισμό μας, μας απαγορεύουν να ονειρευόμαστε, να αναπνέουμε.

Για ποιον, για ποιούς λοιπόν θα σώσουν την οικονομία, τη στιγμή που έχουν καταστρέψει την κοινωνία και τη συνοχή της.

Για τους τραπεζίτες, για τους Ευρωπαίους, για την Τρόικα που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι μέσα από τη μείωση του βιοτικού επιπέδου, την εσωτερική υποτίμηση, να καταστραφεί το προστατευτικό πλέγμα της εργασίας που υπάρχει και με μεγάλη ευκολία και ιδιαίτερη ψυχρότητα εκτελεί η Κυβέρνηση υπακούοντας τυφλά κάθε εργασιακό δικαίωμα που κατακτήθηκε σε αυτή τη χώρα. Για να αγοράσουν τζάμπα, να επενδύσουν τζάμπα και με τους μισθούς πείνας που θα προκύψουν να πλουτίσουν τα αδηφάγα νεοφιλελεύθερα επεκτατικά τους ένστικτα.

Οι ανάλγητες εκβιαστικές απαιτήσεις τους, η προστασία και διεύρυνση των δικών τους κερδοσκοπικών συμφερόντων (δανείζονται με 1,5% και μας δανείζουν με 6%), έχουν ξεπεράσει κάθε μέτρο, έχουν αγγίξει τα όρια της αυτοκαταστροφικής παραφροσύνης.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι μας, ξένοι στην ίδια τη χώρα μας.

Πάνω από δύο χρόνια τώρα η ίδια αποτυχημένη συνταγή που μας οδηγεί στην ύφεση, στα λουκέτα, στην ανεργία.

Στον ιδιωτικό τομέα οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται πλησίασαν το ένα εκατομμύριο.

Μισθοί πείνας, χαράτσια, εφεδρεία – απολύσεις, άγρια φορολόγηση των φτωχών λαικών στρωμάτων, της πρώτης κατοικίας, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους μεγάλους που μαζεύουν χρόνια ολόκληρα τον πλούτο και δημιούργησαν την κρίση.

Συνεχίζουν την ίδια πολιτική, νομιμοποιούν αυτούς που δεν πλήρωσαν ποτέ.

Για την φοροδιαφυγή μόνο τεχνάσματα και επικοινωνιακά παιχνίδια, μόνο στοχοποίηση των κοινωνικών ομάδων και ούτε ένα ευρώ στα ταμεία του κράτους.

Πως να μην ανοίξει η όρεξη τους τα ίδια ακριβώς σχέδια να κάνουν στην Πορτογαλία, την ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία.

Ο κόσμος όμως, οι πολίτες ψηφίζουν Κυβερνήσεις για να κυβερνούν τις χώρες με βάσει τα αιτήματα και τις ανάγκες της κοινωνίας και των πολιτών.

Δεν ψηφίσαμε Κυβέρνηση για να φέρει την Τρόικα να διοικεί τη χώρα βάσει των συμφερόντων της σε βάρος μας και η Κυβέρνηση να παρακολουθεί άβουλα ή να προσθέτει νέα χειρότερα μέτρα, βάρβαρα μέτρα, που οδηγούν όλους μας στην φτώχεια, στην ανεργία στην πλήρη αποσάρθρωση της κοινωνίας, στην καταστροφή.

Και βέβαια όλη την ώρα Κυβερνητικά στελέχη να στοχοποιούν όλες τις κοινωνικές ομάδες, τα συνδικάτα που αντιστέκονται, ξέχασαν το παρελθόν τους, ξεχειλίζει η σκληρότητα τους, χρησιμοποιώντας εκφράσεις άλλων εποχών σε βάρος μας.

Ή μας τιμωρούν επειδή είμαστε οι νόμιμοι σε αυτή τη χώρα; είμαστε αυτοί που πληρώνουμε; επειδή έχουμε εργασία, οικογένειες.

Τώρα είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλωστε να συσπειρωθούμε όλοι, αυτή την κρίσιμη στιγμή, με αλληλεγγύη, η οποία μας κάνει δυνατούς, να αφήσουμε στην άκρη τα λάθη μας, τις παθογένειές μας, τις ιδεοληψίες μας, τον κομματισμό μας.

Το πρόσφατο παρελθόν απέδειξε ότι η συσπείρωση, η αγωνιστικότητα με αλληλεγγύη, η δυναμική κινητοποίηση έχει αποτέλεσμα.

Ο αγώνας αυτός δε μπορεί να είναι σαν τους άλλους . Είναι αγώνας για όσο χρειαστεί για να αποσυρθεί αυτό το έκτρωμα, είναι αγώνας ρήξης και ανατροπής.

Ένας δύσκολος αγώνας, είναι όμως ένας αγώνας τίμιος, καθαρός και επιβεβλημένος.

Παραλάβαμε κατακτήσεις από τις προηγούμενες γενεές οφείλουμε να τις προστατέψουμε, το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στη νέα γενιά.

Το Εργατικό Κέντρο Ν. Κοζάνης με ανοιχτή επιστολή στις 27/06/2011 στους Βουλευτές, καλούσε τους ίδιους να μην ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο, γιατί διαλύει την κοινωνία και τη χώρα.

Από αυτό το βήμα σήμερα από την κεντρική πλατεία της Κοζάνης, απ΄όλες τις πλατείες καλούμε όλους τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και πρωτίστως του Ν. Κοζάνης, να μην ψηφίσουν αυτό το Νομοσχέδιο έκτρωμα.

Δεν έχουν καταλάβει, δεν έχουν αντιληφθεί ότι η ψήφος τους είναι αντίθετη με τη θέληση της κοινωνίας και των εργαζομένων.

Από που αντλούν το δικαίωμα να παίρνουν μέτρα σε βάρος μας.

Την ίδια στιγμή που αυτοί οι ίδιοι και το πολιτικό προσωπικό, δεν έχουν υποστεί αντίστοιχες μειώσεις. Μα δε ζούν σε χώρα που αντιμετωπίζει κρίση; αλλού ζουν;

Η κρίση είναι μόνο για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους,τους μικρομεσαίους, τους άνεργους.

Γι΄ αυτό θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους, ο αγώνας θα είναι συνεχής, διαρκής.

Η σύγκρουση των ελλήνων εργαζομένων, των συνταξιούχων, των νέων των μικρομεσαίων με την ανάλγητη Κυβέρνηση σήμερα και αύριο κορυφώνεται.

Δεν θα λήξει όμως εδώ, γιατί η απότομη μείωση του βιοτικού μας επιπέδου θα είναι συνεχής, αδιάκοπη, καθημερινή και εμείς απόφαση μας είναι διαρκή καθημερινή σύγκρουση, με την Κυβέρνηση, τους τραπεζίτες, την τρόικα οι οποίοι κλέβουν τη ζωή μας, τα όνειρα μας.

Απαιτούμε:

Την απόσυρση του κατάπτυστου νομοσχεδίου.

Την κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των επικαιροποιήσεων τους που διαλύουν τα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, συμβάλουν στην ολοκληρωτική κατάργηση του κοινωνικού κράτους διευρύνοντας την ύφεση και την ανεργία.

Διατήρηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων.

Να πληρώσουν οι ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΕΙΣΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ, Τα λαμόγια και οι κλέφτες.

Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και διοχέτευσαν τα υπερκέρδη και τον παράνομο πλούτο στο εξωτερικό.

Να προστατευθούν τα δημόσια αγαθά και οι κοινωνικές υπηρεσίες!

Να δοθεί τέλος στις απολύσεις, τη στοχοποίηση, την ενοχοποίηση των εργαζομένων, των συνδικάτων, την εκθεμελίωση του κοινωνικού κράτους.

Με αυτά τα μέτρα και αυτές τις πολιτικές εξοντώνονται οι εργαζόμενοι, διευρύνεται η κοινωνική κρίση, βαθαίνει η ύφεση και πολλαπλασιάζονται τα αδιέξοδα στην κοινωνία και την οικονομία.

Να προωθηθούν αναπτυξιακές πολιτικές, να ενισχυθούν τα εισοδήματα

Απεργούμε - Απαιτούμε - Διεκδικούμε:

Να μπει οριστικό τέλος στην πολιτική που βυθίζει τη χώρα, εξοντώνει τους εργαζομένους, διαλύει την κοινωνία.

Διαρκή, καθημερινή σύγκρουση με την πολιτική αυτή και ανατροπή της είναι η απόφαση όλων μας.

ΑΘ. ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ